Nintendo

In het jaar 1889 begint een zekere japanner genaamd Fusajiro Yamauchi (spreek het maar is uit voor de grap) met het fabriceren van een soort 'spelkaarten' (in Japan Hadafuna genoemd). Het verschil met de westerse spelkaarten is dat deze kleiner en dikker zijn, ook waren er mooie plaatjes op de kaartjes gedrukt die het gehele medium wat ophaalde. Nintendo hette toen Marufuku Company. In 1907 werd die naam veranderd in Nintendo Koppai (dat zoiets betekent als "in handen van hemelse handen") Om de verkoop van de kaartjes wat op te schroeven werd rond 1950 de achterkant van de kaarten bedrukt me Disney-Figuren , het was een goed idee dat uiteindelijk resulteerde in succes met de grote 'S'. Nintendo (dat toen al weer sinds 1950 onder leiding stond van Hiroshi Yamauchi, inderdaad de achterkleinzoon van.) begon in 1963 met het maken van spelletjes. Geen video games, maar gewoon bordspellen, enz. Dit naast de spelkaarten. Om dit onderdeel van het bedrijf een vaste ondergrond te geven werd er in 1963 een productie fabriek gebouwd. Hun speelgoed werd steeds populairder en daarom stopten ze 1970 met speelkaarten maken, om zich vervolgens volledig te richten op speelgoed. Nintendo heten nu: Nintendo Co. Ltd. Na de namen 'Nintendo Koppai' en 'Nintendo Playing Cards Co. Ltd.' een logische stap, Nintendo was immers gestopt met de productie van speelkaarten. Hier volgen enige hoogte punten van speelgoed dat door Nintendo bedacht en geproduceerd werd: žUltra hand (verleng stuk van je arm die je open en dicht kan, d.m.v een hendel) žBeam Gun,( een lichtpistool waarmee je doelwitten kon laten omvallen door erop te schieten.) Nintendo ging door met het maken van zulk soort spelletjes waarmee ze elektronica combineerde met gewoon speelgoed, daardoor was de weg naar video games weer een hele logische. Nintendo realiseerde dat videogames een hot item waren en dat er handel en toekomst in zat. Nintendo kocht oude bowling banen op (de bowling rage in Japan was aan het afnemen) en zetten er arcadekasten met het spel Gunman neer. Toen sloeg het noodlot toe, Japan kwam in een economische slechte situatie. Nintendo was hierdoor genoodzaakt om alle arcade hallen weer leeg te halen, en verder te gaan met het bedenken en produceren van speelgoed. In 1975 probeerden Nintendo het weer, het ging economisch goed in het land. Ze zagen dat het in Amerika ook al populair aan het worden was. Hier een lijstje van spelcomputers (of wat er op leek) die kort na elkaar door concurenten werden gereleased in Japan: ž1975: Magnavox Odyssey ž1977: TV-Game 6 (arcade hal machine gemaakt in samenwerking met mitsubishu, het was een console met 6 variaties op het populaire spelletje pong, tafeltennis.) ž1978: Color TV-Game 15 (arcade hal machine je raad het al met maar liefst 15 verschillende spelletjes, in kleur, wow!!) ž1978: Hotel Computer (een arcadehal machine, met een kast zo groot als een flinke tafel, design wat je zelfs niet bij je grootje ziet staan en pixels zo groot als de reet van xxxxxx (cencuur!!), maar goed het werd toch een groot succes en gaf het een indruk waar het gamen naar toe zou gaan). Al deze machines waren grote successen en zijn allemaal miljoenen keren over de toonbank geschoven, vooral naar horeca bazen. Nintendo besefte dat dit een hele grote markt was en stopte met het fabriceren van 'interactief speelgoed' en storten zich 100% op arcade hal spellen. Maar, zo goed gind het niet. De arcade kasten raakte een beetje in het slop en het verkocht niet meer echt. De grote bedrijven, en horeca gelegenheden geloofde niet in de kracht van Nintendo en gingen voor Atari . Veel arcade hal spellen van Nintendo deden het niet zo goed, door de grootste flop (niemand wilden het neerzetten in de arcade hallen) het spel Radar Scope uit 1980, ging bij Nintendo het balletje rollen: er moest iets veranderen en snel! Daarom stopte ze met de arcade hal spellen en gingen ze iets doen dat nog nooit iemand anders had gedaan, de games niet naar de arcade hallen toe laten komen maar de games naar hun toe laten komen!! Dat begon d.m.v handhelds, genaamd: Game & Watch het ging hier om een horloge met een LCD-schermpje, waar kleine van tevoren getekende spelelementen verschenen d.m.v. van opdrachten opdrachten uitvoeren, racen, enz, enz. Het waren spellen waarin populaire personen verschenen zoals Mickey Mouse, Popeye en andere. Deze handhelds waren een bedenksel van Gunpei Yokoi, voor vele een onbekende maar hij is de bedenker, van de Ultrahand, Beam Gun, Game & Watch en nog veel meer. Omdat men weer vertrouwen heeft in Nintendo wil Hiroshi Yamauchi het weer proberen in de arcade hallen, hij wil het geflopte spel Radar Scope uit de arcade machines halen en er een ander spel inbouwen. Dat spaart kosten dus neemt ie minder risico. Hiroshi had als gunst voor een vriend zijn zoon in dient genomen om dit te gaan uitvoeren, deze man leren wij later kennen als de belangrijkste man die de games buisness ooit gekend heeft: Shigeru Miyamoto!! Hij heeft op dat moment echter geen verstand van arcade hal spellen, dus praat met een aantal producers van spellen, en bedenkt dan het volgende: een mannetje die kan springen, rennen, een hamer als wapen heeft en een prinses moet redden uit de handen van een grote boze aap. Inderdaad dit mannetje (eerst Jumpman genoemd) leren we kennen als mario (vernoemt naar een medewerker van Nintendo of Amerika), de grote boze aap als Donkey Kong en de beeldschone prinses als Princess Peach. Hij maakt het spel en Nintendo stuurt het naar alle arcade hallen, die weten niet echt wat ze er mee aanmoeten ze snappen niet waarom Nintendo hier succes in ziet, maar omdat ze door de game & watch rage wat vertrouwen hebben opgebouwd zetten ze het toch maar neer. Het draait uit te lopen op en flop, maar dan gebeurt het steeds meer mensen vragen meer machines, opeens wil iedereen het spelen, het is Nintendo gelukt! Als snel volgt er een vervolg, maar in tegenstelling tot andere vervolgen (zoals pacman, pong) heeft dit spel een heel ander concept, niks van hetzelfde!! Je moet nu als de zoon van DK, je vader redden uit de kooi van mario! Dit spel komt uit onder de naam DK jr. Nintendo zocht andere mogenlijkheden om de zaken uit te breiden, en ze maakten ze zich los van de arcade kasten waarvoor ze Atari moesten betalen. Ze bedachten een goedkopen spelcomputer voor thuis, die er beter uitzag dan de concurrentie, Famicom genoemd. 2 jaar later in Amerika word ie bekend als de NES (Nintendo Entertainment System), en in 1988 was ie dan ook eindelijk in Nederland te koop. Het werd in overal een grote hit, en dan te bedenken dat ze geen third-party steun hadden! Dat bewijst de potentie van hun eigen software. Er veel goede spellen voor de NES te koop zoals: Donkey kong, Mario Bros, Popeye, en Duck Hunt. Die laatste is een van de bekendste spellen ooit je moet hier met een Light-Gun op het scherm vogels doodschieten dat in die tijd revolutionair was! In 1985 voegde de third-party (zoals konami, capcom enz.) zich bij Nintendo aan. Toen kwam er concurrentie! Sega met z'n 16-Bit spelcomputer en NEC (die nu trouwens de chips levert voor de gamecube) met een soortgelijk systeem. Deze twee zorgden ervoor dat het aandeel van Nintendo wereldwijd zakte. Nintendo was nog wel de grootste, en Nintendo hield ook de third party weg bij de concurrenten. Met andere woorde, ze verboden bedrijven om iets voor de concurent te maken. Om voorop te blijven lopen, wilde Nintendo iets nieuws bedenken en al snel kwam Gunpei Yokoi met een nieuw iets, een draagbare spelcomputer met verwisselbare cartridges, de Gameboy. Al snel bleek de GameBoy een enorme hit te zijn! Er waren spellen zoals, DK, Mario, en Tetris, die laatste uiten als het beste spel voor de Game Boy. In Amerika kreeg je het spel er zelfs bij als je een game boy kocht. Dat bleek en groot succes, de Game Boy is de best verkochte console ooit!! Maar de NES ging ook lekker door. In 1990 was er een film gemaakt genaamd de Wizard. Er bleken fragmenten in te zitten van Mario Bros 3. Iedereen werd helemaal wild en het werd een gigantische hype!! Iedereen moest en zou dat spel hebben vandaar dat Mario bros 3 een van de best verkochte spellen ooit is!! Maar liefts 7 miljoen exemplaren verwisselden van eigenaar! Nintendo wilde graag voor blijven lopen in de markt, en ontwikkelde in 1991 de Super Famicom oftewel de SNES (Super Nintendo Entertainment System) Het veegde grafisch, de vloer aan met de concurrenten! Op geluids gebied ook. Sony (later een gedugde vijand van Nintendo) had een speciale geluidschip voor de SNES ontworpen, waar je in die tijd U tegen zegt. Ook hadden de tweede generatie cartridges een chip ingebouwd waarmee de graphics nog beter werden en je zelfs (min of meer) 3d-Effekten kon toevoegen, dit had men nog nooit gezien! Om al deze bovenstaande redenen was de SNES een overweldigend succes, mensen stonden in rijen voor de winkels te wachten tot de launch om hem als eerst te hebben, het ding was binnen 2 dagen uitverkocht. Ook in America vlogen ze over de toonbank. Het zag er in America wat anders uit dan in Japan maar was van binnen hetzelfde. Enkele grote spellen die dit systeem voortbracht waren zijn žThe legend of Zelda: A Link To Past (volgens vele het beste zelda spel ooit!), Simcity, Castlevania IV, F-zero, Super Mario, Starfox, Ghauls 'n Ghosts, etc etc. Omdat Nintendo hoorden van een project onder leiding van Sega om een cdrom uitbreiding te maken voor de Sega 16-bit, moest Nintendo ook met iets op de proppen komen omdat ze dachten dat iedereen anders zou overstappen naar Sega en dat was natuurlijk niet de bedoeling! Daarom gingen ze samenwerken met Sony aan een cd-rom project. Maar de cd-rom uitbreiding bij de Sega 16-bit flopte genadeloos, en daarom stopte Nintendo het project, om het een jaar later weer op te zetten ze. Nintendo ging door met het ontwikkelen van een cd-speler add-on voor de SNES, het project met de codenaam 'Playstation' verspreidde zich ongelofelijk door de kranten, radio en tv (nee dames en heren, internet bestond toen nog niet!). Later kregen Nintendo en Sony ruzie om de licentie rechten en wie nou welk geld kreeg en moest betalen, enfin, je kent dat wel. Nintendo vond Sony te hebberig, er ontstond een conflict en het project werd afgeblazen. Al die tijd en geld voor nix!! Voor Nintendo maakt het nix uit omdat de SNES toch nog als een trein liep, maar Sony vond het een beetje nasty dat Nintendo het project (dat al een eind opweg was en goed bleek te worden) had afgeblazen. Sony verzamelde technici om zich heen die wat van spelcomputer afwisten, om verder te gaan met het project dat vooralsnog Playstation heette. Nintendo kwam nog met een soort add-on voor de SNES uit (alleen in japan) Settelaview genoemd, als je je Super Nintendo daarmee verbond kon je tegen ander Super Nintendo bezitters spelen. Je kon score uitdagingen aan gaan van speciale spellen en spellen tijdelijk spelen, een soort play-on-demand service. Ook Sega kwam met zo'n soort service, maar Nintendo vond het niet nodig om hier verder in te investeren. Er kwamen immers nog een hele rist topgames uit voor de SNES (Super Punch Out, Super Mario All Stars, Super Metroid, enz.) Midden in het jaar 1993 showden 3DO en Atari hun nieuwe machines 32 en 64 bist machines. Hiermee hoopten ze een stukkie van de markt weg te pikken die nu bij Sega en Nintendo lag. Zowel Atari als 3DO kregen niet genoeg software titles om Sega en Nintendo naar de kroon te stoten, en beide systemen verdwenen weer. Sega maakten nog een 32-bits add-on (gaaaan we weer!!) genaamd de 32x, maar toch ging er een sterk gerucht de ronde dat het een console opzich zou worden. Voor de 32x was dan ook het verhaal snel over, want Sega kwam met zijn nieuwe Saturn op de markt. Ook Nintendo was al druk bezig met hun volgende systeem. In 1994 bracht Nintendo hun nieuwe oogpupil, dat toen nog schuilde onder de naam Project Reality, naar buiten en later datzelfde jaar konden mensen al kennis maken met de games voor het systeem op een arcade kast. Bij deze spellen (cruisin' USA en Killer Instinct Gold, inderdaad de laatste is door rareware gemaakt) draaide onder in beeld een logo met de naam Ultra 64, dus stond nu het voormalige Project Reality bekend als Ultra 64. Volgens Nintendo's planning zou hun nieuwe oogpupil in '95 uitkomen, maar zoals je vast wel weet werd de N64 keer op keer uitgestelt. Nintendo maakte ook bekend dat ze geen cd-roms gingen gebruiken bij hun nieuwe systeem, dat vonden ze gamers-onwaardend vanwege de lange laadtijden en de kwetsbaarheid. De SNES werd ondertussen al als outbollig afgeschreven door de spellen spelers en pers, toen wisten we nog niet wat een paar Engelse 'lads' konden uitspoken met die machine (ik heb het hier natuurlijk over RarewaRe!!). Toen de pers het spel Donkey Kong Country zag, wisten ze dat de 'Ultra 64' een heel mooi systeem ging worden. Maar nee, nee, nee zei Howard Lincoln, dit spel draait op een gewone SNES!!! Iedereen was er ondersteboven van!! en stond Rareware op de voorgrond van Nintendo. Nintendo was nog steeds marktleider in Japan (ander andere omdat het nog steeds exlusive top spellen had zoals de Final Fantasy reeks van squaresoft) en het spel Donkey Kong Country werd onwijs goed verkocht!! In '95 werden er maar liefst 2 consoles gereleased! De PS-X (Sony) en de Sega Saturn (de naam zegt het al, van Sega). Allebei de spelcomputers waren successen! Nintendo probeerde terug te slaan met de Virtual Boy (een verzinsel van Gunpei Yokoi) het was een virtuele bril waarmee je 3D-werelden kon zien. Het ding flopte, er kwamen van alle kanten klachten van nek- en hoofdpijn, Nintendo gaf gelijk. Na jaren lang voor Nintendo te hebben gediend, nam Gunpei ontslag na het falen van de VB(Virtual Boy), een jaar later kwam hij bij een auto ongeluk om het leven.