Cyberteam inc.

Net zoals Nintendo draait Sega al een tijdje mee. Het begon allemaal in 1941, te Honolulu (ja echt waar!).

Drie mannen richten het bedrijfje 'Standard Games' op, om precies te zijn de volgende drie mannen : Martin Bromely, Irving Bromberg, en James Humpert. In 1951 wou James Humpert het bedrijf verplaatsen naar Japan Tokio, dat gebeurde dan ook in 1952 was het bedrijf, dat toen service Games of Japan heten, officieel ingeschreven bij de kamer van koophandel van Japan.

De naam 'SEGA' is eigenlijk een samen voegsel van 'Service Games of Japan'. Ze begonnen klein, en leverde 'coin-op' machines (soort gokkasten) aan de amerikaanse legerbasissen in Japan.

Dit groeide en werd steeds populairder, daarom gingen ze ook machines leveren aan de rest van Japan, Azì en delen van Europa. In 1965 gingen ze een samenwerking aan met een ander 'coin-op' bedrijf, Rosen Enterprises met als baas Davis Rosen die in 1954 het bedrijf oprichten.
Nou ja samen werking, Sega werd groter en dat merkte Rosen Enterprises dus die kocht het bedrijf. Even hete Sega toen Rosen Enterprises. Dit bedrijf was groter en leverde van alles, van fotohokjes tot aan arcade hal machines, enz. In 1965 kwam hun eerste arcade-hal-game uit en werd een dikke hit. Het spel dat de naam Periscope met zich mee droeg was een onderzeeboot-simulator. In 1969 stopte de 'samenwerking' met Rosen Enterprises, en werd Sega verkocht aan Gulf&Western. Sega ging door en maakte in de '70 en '80 jaren video games voor home consoles zoals de Atari 2600 en de ColecoVision, ze hadden veel hits op de consoles zoals: Frogger, Turbo en Zaxxon. Toch was het bedrijf nog niet een hele grote jongen op de games-markt.

In dezelfde jaren werd Sega in Amerika opgericht, Sega Enterprises. Dit bedrijf hield zich uitsluitend bezig met console-software (onder deze categorie vallen arcademachines en home consoles) dit werd weer verkocht aan Bally, een grote flipperkast en arcademachine bedrijf. Niet kort daarna werd Sega of Japan verkocht aan een stel Japanse investeerders.

Sega was toen geen deel meer van Gulf & Western dus het bedrijf heten nu Sega Enterprises, ltd. Daarna begon Sega goed te groeien, en versterkte de positie van het bedrijf in Japan maar nog meer in de U.S.A.

Dit kwam vooral door een paar hele grote hits zoals: Out Run (1986), After Burner (1987), Shinobi (1987). In 1984 vond er in de U.S. een zogehete 'video-game-crash' plaats, het ging slecht met de game-business iedereen had genoeg van de dure consoles en ruilden die in tegen goedkope huis computers. Maar gelukkig had Sega het overleefd, terwijl veel andere zoals: Coleco, Mattel enz. er mee stopten of op werden gekocht.

In Japan was er op dat moment een console war tussen de Mark III (Sega) en de Famicom (NES van Nintendo). Ondanks de ongelooflijk goede launch van de NES in de U.S, bracht Sega de Mark III uit in de U.S onder de naam Sega Master System (SMS) en in een iets ander design (Nintendo deed dit zelfde kunstje in de transformatie van de Famicom naar de NES). De SMS was technisch superieur aan de NES, had coole toebehoren zoals, the Zillion Light Phaser( een licht gun die veel beter was de de light gun van de NES), Sega 3D Glasses (een opmerkelijk accosoire, niemand had ooit zoiets uitgevonden of gezien) enz. Ook werd het bedrijf voor de volle 100% gesteund door de (toen nog grote) winkel keten Tonka.

Deze voordelen mochten niet baten want Nintendo kreeg 90% van de home console markt in handen, terwijl de overige 10% werd gedeeld door de Atari 7800 en de INTV Intellivision.

Het volgende is daar de oorzaak van: Nintendo had al veel ontwikkelaars in hun broekzak die alleen games voor hun maakte (2nd party) en 3rd party ontwikkelaars die alleen voor Nintendo mocht werken als ze niet voor een ander systeem spellen zouden maken (eigenlijk ook 2nd party dus, maar deze groep had geen contract de 2nd party wel.). Dus de enige 3rd party ontwikkelaars die niet voor Nintendo ontwikkelden: Activision en Parker Brothers, konden spellen maken voor andere systemen zoals Sega.

Toen Nintendo van dit idee afstapte (na aanscherpen van wettelijke regerings-regels) was de SMS zo goed als dood en was er voor Nintendo toch geen gevaar meer. De SMS was toch nog ergens nuttig voor want de technologie van de SMS werd later gebruikt in de draagbare 'variant' de GameGear die in 1990 gereleased werd. Wat opmerkelijk was aan de verkoop van de SMS is dat ie het in Europa nog het beste deed! Daardoor waren er veel topgames (ik noem Sonic the Hedge Hog voor de SMS) die het licht in de U.S en Japan nooit gezien hebben omdat ie daar gewoon zwaar dood was. De SMS bleef in Europa populair tot 1995 (!!).

In 1990 kwam de 16-bit Sega Genesis uit (in Japan en Europa bekend als 'Megadrive). Het werd verkocht als een pakket een console+controller+Altered Beast. De spelcomputer van NEC: Turbo-Grafx 16 was al vier maanden langer uit maar kon niet op tegen Sega die in de rug werd gesteund door veel 3rd partys, goede timing (nog niet de nieuwe Nintendo console), goede reclame (de in-your-face reclame strategie die populaire merken zoals Levi en Nike ook gebruikte) en populaire games. In 1991 kregen ze eindelijk weer echte concurrenten in de vorm van de SNES (in Japan genaam Super Famicom), inderdaad de nieuwe 16-bit console van Nintendo. Op dat moment was de SNES nog even geen gevaar voor de Megadrive. Op dat moment ging het op arcade gebied ook goed. In 1991 had Sega het allereerste holografische spel (min of meer 3D) gereleased genaamd: Time Traveler.
Ook kwam in 1993 VirtuaFighter uit, een belangrijke franchise voor Sega waar nog vele delen van zouden volgen. Ook kwamen er goede racegames uit op de Sega arcade machines zoals Sega Rally (originele naam). Door al deze goede spellen werd Sega een steeds grotere jongen op arcadehal gebied.

In die zelfde tijd verloor Sega veel gebied op homeconsole gebied door de SNES die in een korte tijd veel populariteit won. Sega's poging om dat weer terug te pakken mislukte, d.m.v. Sega CD, een systeem dat je aan je Megadrive moest aansluiten zodat je games kon spelen vanaf cd-rom's waar veel mooiere graphics op konden natuurlijk. Maar om dat ie zo duur was en er een gebrek aan games was omdat er moeilijk voor te ontwikkelen was, flopte het ding en had Nintendo ze weer verslagen.
Daarna kwam nog de 32X uit een 32 bit machine die aan je Megadrive aan te sluiten. Maar omdat de Sega Saturn er bijna aan kwam en de Sony Play Station ook binnenkort uit zou komen flopte ook deze poging om wat terein terug te pakken genadeloos. Binnen een jaar werd dat ding van de markt gehaald omdat simpel weg niemand hem kocht.

In 1995 vormde Sega een aparte afdeling ,SegaSoft, om een nieuwe spelcomputer te maken. Hieruit kwam de 32bit machine de Sega Saturn voort. Hoewel de Saturn een paar weken eerder uitkwam dan de PS-X, won de PS-X ruim van de Saturn. De hoofd reden hiervoor was gewoon dat er voor de PS-X veel makkelijker te ontwikkelen was. Hoewel de Sega Saturn een paar goede arcade ports had en de eerste console was met internet opties (Netlink; een kabelnetwerk waar je tegen lidmaatschap games kon downloaden op je Saturn), versloeg de PS-X de Saturn toch omdat ze veel beter games hebben/hadden.
Na deze ondergang (laten we eerlijk zijn, want dat was het en meer niet!) liet Sega op home-console gebied een tijd niks meer van zich horen, terwijl er op arcade gebied nog steeds toppers uit kwamen zoals: House of the Dead, Virtua Fighter 3, enz. Weer wat later, in 1998 namelijk, liet de firma weer van zich horen. Dit deden ze in de vorm van de 128-bit powermachine de DreamCast. In Japan was het op dat moment de snelst verkopende console ooit (record ligt nu bij de PS2 en in de U.S. bij de NGC). In de U.S deed ie het ook goed, in Europa wat minder maar niks om wakker van te liggen. Maar (komt ie weer de o zo gevaarlijke 'maar') omdat Sony de PS2 had aangekondigt, de consument niet echt het vertrouwen had in de DC omdat het met hun vorige consoles ook niet al te lekker ging, en er massaal werd gekopieerd, werd Sega gedwongen te stoppen met de dreamcast. Ze besloten toen ook om te stoppen met het maken van hardware en door te gaan als 3rd party bedrijf. Sega had geprobeerd om met de DC hun verliezen van de anderen consoles weer een beetje terug te winnen maar tevergeefs.
Het rare is dat de DC in Europa en in U.S. zo goed als dood is maar dat men in Japan nog steeds helemaal lyrisch is over de Dreamcast.

Sega gaat verder met spellen maken maar dan voor de vrijwel alle next gen. consoles: X-BoX, NGC, PS2 en de GBA.