De oorsprong van het bedrijf Sony ligt in 1946, toen, net na de oorlog, Masaru Ibuka en Akio Morita een bedrijf begonnen om electrisch apparatuur te repareren, en in de voortgang, te proberen zelf nieuwe produkten te ontwikkelen. Het bedrijf modderede een beetje voort, tot in 1954, het toen nog onder de naam van 'Tokyo Tsuchin Kogyo' hetende bedrijf een vergunning kreeg om transistors te maken. Deze transistor was in Amerika uitgevonden. In mei 1954 maakte het bedrijf de eerste transistor in Japan. Kort daarna, ontwikkelde ze de eerste Transistor Radio. Radio werden in die tijd nog met buizen gemaakt. Vanaf dat moment ontwikkelde het bedrijf zich razend snel. In 1968 kwam het toen als Sony hetende bedrijf op de markt met de eerste trinitron kleuren TV, de Video Cassette in 1971, de Video recorder in 1975 (betamax!) de walkman in 1979, de 3,5 "disk drive in 1989, de electronische video camera in 1981, de eerste Cd speler in 1982, de camrecorder in 1983 en zo voort. Het bedrijf begon in 1946 met 20 man, en groeide naar meer dan 100.00 man personeel. Een van de redenen van dit succes was het geloof van oprichter Akio Morita dat zijn produkten over de hele wereld verkocht konden worden, en niet alleen in Japan. Een andere regel van de man, was dat de naam Sony op alle produkten groot aanwezig moest zijn, zodat iedereen de naam Sony zou kennen. Door het succes werd Sony al gauw een wereld concern. Sony of America werd in 1960 opgericht, en Sony Engeland in 1968. Als een produkt een succes werd in een land of markt, wilde Sony dat er local geproduceerd werd, dus richte men in dat land een fabriek op. Al deze fabrieken werkte als onafhankelijke bedrijven, waardoor elk bedrijf zijn eigen zelfstandigheid had, Het voordeel hiervan was dat men snel kon inspringen op lokale behoeftes, en het niet een grote burocratische bedoeling werd, waar alles uit Japan werd gedicteert. Zo hield het bedrijf de sfeer van een jong en dynamisch bedrijf waar innovatie belangrijk was. In latere jaren, toen Sony de hardware markt goed in handen had (de afspelers zeg maar), wilde Sony wel een graantje gaan meepikken in de software markt. Dat wil dus zeggen, de Muziek, de Video's, de films etc. In 1989 werd daarom Sony Music Entertainemtn opgericht en in 1989 werd Columbia Pictures overgenomen. Ook in de spellen markt wilde Sony al geruime tijd mee doen. Daarom werd in 1988 een overeenkomst getekend met Nintendo, om samen een CD speler voor de Super Nintendo te ontwikkelen. Ook wilde een aparte unit ontwikkelen, die zowel de Cd's als de Cartridges van de SNES zou kunnen lezen, en die Sony dan onder eigen naam zou uitbrengen. Dit formaat van cd's , die de naam superdisc mee kreeg, zou ook als uitbreiding op de SNES kunnen werken. En zo werd de Playstation geboren. Narmate de playstaion zich verder ontwikkelde, voelde Nintendo zich steeds minder betrokken bij de ontwikkeling. Nintendo trok zich terug uit de ontwikkeling van het aparataat. Sterker nog, Nintendo sloot een overeenkomst met Philips om een zelfde soort aparaat te ontwikkelen. Een juridische strijd ontwikkelde zich, en in 1992 tekende Sony, Philips en Nintendo een overeenkomst waar de Playstation zowel SNES cartridges als SNES CD's kon lezen, en Nintendo zou alle rechten op alle spellen houden. Deze versie van de Playstation zag echter nooit het daglicht. Sony had ondertussen wel de smaak te pakken, en zag de noodzaak om een eigen spelcomputer te ontwikkelen. De ontwikkelaars van Sony gingen opnieuw aan de slag, en in 1993 kwamen ze op met de PS-X. Het resultaat is bekend.